Dzienniki jawne cz.177
Kochajmy Herberta. Wczoraj skończyłby dziewięćdziesiąt trzy lata. Swoją drogą jego wiersze towarzyszą mi od bardzo dawna, jednym z pierwszych, które poznałem było “Przesłanie Pana Cogito”: Idź dokąd poszli tamci do ciemnego kresu po złote runo nicości twoją ostatnią nagrodę idź wyprostowany wśród tych co na kolanach wśród odwróconych plecami i obalonych w proch ocalałeś…
Przeczytaj więcej
Najnowsze komentarze