Jeśli jeszcze nie macie mnie dość, to dodaję kolejny powód, żeby tak było: podcast. Rozmawiam nie tylko z poetami, nie tylko o poezji, wrzucone są już trzy odcinki. Tu znajdziecie feed osadzony na stronie. Jestem też na Apple Music / iTunes.
Myślę o Tobie. Jest wpół do trzeciej w nocy, przerywam seans nowego sezonu Bojack Horseman, żeby to napisać, z czego wnioskuję, że to ważne. Może dzienniki jawne były pierwszą próbą autoterapii? Jeśli tak, to nieskuteczną. Ale która z nich jest? Jestem odwodniony z powodu, o którym nie wypada mi pisać, jestem niewyspany z powodu, o…
Przeczytaj więcej
Wzdrygam się, gdy mówią, że jestem z Warszawy. I to nie dlatego, że nie lubię miasta, w którym mieszkam – ba! Ja je kocham całym sercem, a z każdym dniem tu spędzonym, jak głodny noworodek na wadze, moja miłość przybiera na sile. Kocham zarówno za to co dobre, jak i za to, co złe, kocham…
Przeczytaj więcej
Podróże kształcą. I mógłbym powrócić do prowadzenia mojego dziennika poprzez barwny opis włoskiej architektury, nawiązując do wszechobecnych w Bolonii podcieni (słowo, które znam z dzieciństwa), mógłbym rozwodzić się nad poprzecinanym pagórkami krajobrazem Toskanii, mógłbym wychwalać bujne ogrody i czas w nich spędzony. Ale to nie dziś. Dzisiaj rzecz ważniejsza, niż powyższe krotochwile, bardziej zasadna i…
Przeczytaj więcej
Kochany dzienniczku, rzeczywistość robi się coraz dziwniejsza. W ubiegły piątek z Galerii Sztuki XX i XXI Wieku zniknęły prace Katarzyny Kozyry i Natalii LL. Dyrektor muzeum przyznał, że jest to powodowane “zgorszeniem”, które prowokowały te prace. Nie nagie penisy w pracach klasyków, nie odkryte sutki, a jedzenie banana, widmo niezdefiniowanego “gender”. Zwołano protest, ironiczny i…
Przeczytaj więcej
Najnowsze komentarze